خزون نامه ی دلم...

برگی خزان دیده در ایوان بهارم , دردا که درین دنیای بی مرهم دگر جایی ندارم !...

خزون نامه ی دلم...

برگی خزان دیده در ایوان بهارم , دردا که درین دنیای بی مرهم دگر جایی ندارم !...

قصه ی باران

معبودم سکوتم را از صدای تنهاییم بدان ..

نمیخوانم و نمیگویم چون درونم هیچ بوده

و

                         تو

                                             آمدی


برایم قصه هایی از عشق سراییدی


و به من قصه ی باران آموختی


میدانی قصه ی باران قصه ی شستن غمهاست


و درون انسانها پر از غم و تنهایی است


ونگاهم به باران تو افتاد


و ناگهان تمام تنهاییم را فراموش کردم


و به تو و داشتن تو میبالم